Sıfır ile üç yaş arasında yaşanan ilk korku çocukların ana babalarından ayrı kalmaları ve onların yokluğudur.Her seferinde anne babasını yanında bularak bu korkuyla başedebilir. Radyo ve tv haberleri de onları korkutur. Üç yaşından önce hiç tv izlememeli, 3-6 yaş arasında günde en çok yarım saat izlemelidir. Yetişkinler kendi korkularını çocuklara aktarabilirler. Fareden, örümcekten korkmak gibi. Kakadan ayrılmak da korku yaratabilir. Çocuk bedeninin bazı parçalarının kopup gittiğini düşünebilir. Bazı çocuklar Kandan korkar. Gerekli olmasa bile bir sıyrığı yara bandıyla kapamak korkuyu geçirir. Doktor korkusu anlayışlı bir doktor yardımıyla giderilebilir. Hayaletler ve canavarlar da onları korkutur. Çocuğu ciddiye almak ve ‘’bir daha gelirse onu sihirli lambanla aydınlat ve ne istediğini sor’’ denilebilir. Hayalet ve canavar oyuncaklarıyla oynamak da korkuyu yatıştırabilir.Korkulu düş gören çocuğa sarılmak iyi gelir. Bir insanın kucağında korunmanın yerini başka hiçbir şey tutamaz. Korkulu düşü anlatmak, resmini yapmak da iyi gelecektir. Yalnız kalmaktan korkmak doğaldır. Gerekliyse çocuk yavaş yavaş alıştırılmalıdır. Kitapta ölümden, tanımadıkları insanlardan, okuldan, ve birçok başka korkular hakkında bilgi var.
Fotoğraf : Mehmet Beyazova
Comments