Bir Alman Dosta Mektuplar / Albert Camus

Kitap 1948'de yazılmış. Yazarın denemelerini içeriyor. "Sanat, benim için tek başına tadı çıkarılan bir şey değildir. Sanat bence, en büyük sayıda insanı, ortak acılar ve sevinçlerle coşturacak görüntüleri, biçimleri bulmaktır. Demek ki sanat, sanatçıyı insanlardan ayrılmamaya zorlar; onu en gündelik ve evrensel gerçeğe bağlar. Çok defa kendilerini başkalarından ayrı gördükleri için sanatı seçenler kısa bir zaman sonra anlarlar ki, sanatlarını ve başkalıklarını ancak herkesle benzerliklerini ortaya koyarak gösterebilirler", "Bir yazar çokluk okunmak için yazar. Bunun tersini söyleyenleri alkışlayalım ama inanmayalım onlara", "her yazarın ister istemez kendini anlattığı ve kitaplarında yalnız kendisi olduğu düşüncesi bize romantizmin bıraktığı çocukça inançlardan biridir. Bir insanın eserleri çok defa onun özlediği, heveslediği şeylerin hikayesidir", "karşılıklı konuşma olmayan yerde hayat da yoktur. Dünyanın en büyük bölümünde bugün karşılıklı konuşmanın yerini tek taraflı çatma almış, diyaloğun yerini polemik tutmuştur. Yani karşındakine düşmanmış gibi bakacaksın, onu basitleştirecek hiçe sayacaksın, görmek bile istemeyeceksin’’ Yıllar geçse bile bu sözlerin hâlâ geçerli olması ne acı.

Fotoğraf : Sevgi Beyazova