Osmanlı’nın son dönemlerinden başlayarak Türkiye’de ebeliğin tarihi hakkında bir inceleme. İlk ebelik mektebi İstanbul’da Dr. Besim Ömer’in himayesinde iki yıllık eğitim süresiyle açılır. Okula otuz yaşını geçmemiş, ilkokul mezunu kızlar alınır. Böylece çoğu yaşlı ve okuma yazma bilmeyen geleneksel ebeler dışlanmış olur. Cumhuriyetle birlikte ebe okulları artar ve batıya öykünerek doğum ve gebelik izlemi hastanelere kaydırılır. Eğitimli ebelerin sayıca azlığı, yaşlarının genç oluşu, eğitimlerinin yetersizliği geleneksel ebelerin özellikle köylerde yakın zamana dek etkinliklerini sürdürmelerini sağlamışsa da doğumların modernleşmeyle birlikte hastanelere kayması kaçınılmaz olmuştur.Ebelik eğitimleri başlayınca geleneksel ebeler’’pis ve cahil’’ Kabul edilmiştir. Yazar bu tür ebeliğin de bir değeri olduğunu düşünüyor. Bu amaçla geleneksel ebeleri bulup konuşmuş. İlginç bir sözlü tarih çalışması.
Fotoğraf : Mehmet Beyazova
Comentários