Fasulye Ayıklama Sanatı Üzerine Bir Tez-Wieslaw Mysliwski

Bir yandan fasulye ayıklarken konuğuyla sohbet eden eski saksafoncu bir gün boyunca çağrışımlarının peşinden giderek anlatıyor. Kendini orada tutan şeyin çocuklar olduğunu söylüyor. Çocuklara balık tutmayı öğrettiğini, oltalarına solucan taktığını, ağaçları, böğürtlen toplamayı, bir kuşu başka kuşlarla karıştırmasınlar diye özelliklerini anlattığını söylüyor. Tabii mezarlara götürmem onları diyor. Sonra çocuk olmayı bırakırĺar. Sonra rüyalara geçiyor. Rüyaların insandan insana, evden eve, köyden köye gezdiğini, bazen bir adamın rüyasını başkasının gördüğünü, köyde görülecek bir rüyanın kentte görüldüğünü anlatıyor. Bir ara sözü köpeklere getiriyor, savaşlardan, şapkalardan söz ediyor. ''filozof  ne  demiş; bir cümle dünyanın ölçeğidir. Bazen kendi kendime düşünürüm. Acaba  yaşam boyunca bunca laf etmemizin nedeni o cümlenin ötekiler arasından çıkması için midir?''