Aslında bir kentsoylu aileden gelen Misail Pozolyev soyluların iki yüzlü ve sahtekarlık dolu yaşamından nefret etmekte ve bir proleter gibi yaşamak istemektedir. Yirmibeş yaşına dek babasının bulduğu dokuz masa başı işten kovulan Misail Pozolyev sonunda kızkardeşinin araya girmesiyle demiryolu inşaatında boyacılık işi bulur. Babası kafa gücü değil kol gücü ile yapılan işlerin aşağı sınıftan insanların işi olduğunu düşünür. Ona kızgındır. Mihasil bir soylu olan ama proleter gibi yaşamak isteyen bir inşaat mühendisinin kızına aşık olur. Köy kilisesinde evlenirler. Mütevazi bir köy evi kurarlar. Köyde insanlar kendileri gibi yaşamak isteyen bu iki soyluyu anlamaz alay ederler. Köye bir okul yaptırmaya çalışırlar. Mujikler okul inşaatını savsaklarlar. Köylüler köylerine kentten gelen bu aileye iyi gözle bakmazlar. Okulun malzemelerini çalarlar. Sonunda okul biter. Karısı bu kültürsüz insanlarla birlikte yaşamaya alışamaz. Petersburg’a gider. Karısıyla ayrılırlar. Babasının soyluluk düşüncelerinden nefret etmektedir. Sabahtan akşama kol işi yapmaya devam eder.Zamanla kendini topluma Kabul ettirir. Rus devriminden yirmi yıl önce yayınlanan bu kitapta devrimin ayak sesleri duyuluyor.
Comentários