Arjantin’de doğan yazar Peron hükümetinin uygulamalarından duyduğu düş kırıklığıyla Paris’e yerleşmiş. Bu kitabı 1950'de yayınlanmış. Kitabın adı son öyküden geliyor. Küçük kız İzabel yaz tatilini geçirmek üzere arkadaşı Nino’ların çiftliğine gidiyor. Orada çocukları sevmeyen onlara sık sık kızan hatta döven bir nine ve çocukları seven iki teyze vardır. Bir kaplan ortalarda dolaşır. O nereye giderse çocuklar ondan uzakta oynamalıdırlar. Öyküdeki diğer hayvanlar çocukların yaşamlarını izlediği karıncalar, salyangozlar, tespih böceği ve yeşil peygamber devesidir. Nine bir gün yanlış istihbaratla kaplanın olduğu odaya girer ve iniltilerini kimse duymaz. Diğer öyküler insanlarla, düşsel varlıklarla ve karabasanlarla ilgili. Zaten Cortazar’ın huyu bu. Onun gerçeği hayaldir aslında.
Comments