‘’Bazıları hayat kısa diyor. Bence hayat uzun. İçine pek çok şey sığıyor", "Hayat hatırlamaktır’’, diyor roman kahramanı. Hayatının son demlerinde mutsuz çocukluğunu, kendisini hep aşağılayan, öz güvenini yerle bir eden kocasını, arkadaşsızlığını, okula gönderilmeyişini, yanında çalıştığı insanların hakaretlerini hatırlıyor. Son günlerini özgürce geçirmek istiyor. Evini terkedip bir pansiyona yerleşiyor. Orada aradığı huzuru bulmaya çabalıyor. Hüzünlü ama güzel bir kadın hikayesi.
Comments