Kitaplığımda eski bir dosta rastladım. Yaşlanmış. Sayfaları sararmış, cildi bozulmuş. Çok küçükken tanışmış olmalıyım. Varlık yayınları büyük çocuk kitapları dizisinde çıkmış. 1961'de basılmış. Sevinçle aldım elime. Sayfalarını incitmemeye çalışarak yeniden okudum. Akrabalarının yanında kötü muamele gören sonra öksüzler yurdunda acımasız öğretmenler tarafından hırpalanan yoksul, öksüz kızın öyküsüne ağlamış mıydım acaba? Anımsamıyorum. Öyle bile olsa mutlu sonla biten bu Sinderella öyküsünün mutlu sonla bitmesi sevindirmiş olmalı beni. Şimdilerde zengin amcanın ölümüyle kalan yüklü mirasın çözdüğü sorunlara pek sıcak bakmasam da yıllar sonra bu dostla karşılaşmak çocukluğumun tasasız her öyküye inanılan günlerine götürdü beni.
Comentários