'Görmek diye bir kelime yoktur'' dedi Pedro. ''Demek dünyaya geldin'' dedi. ''Dünyadan geldim'' dedi Nunes. Oysa dünya orasıydı ve dışarda bir başka dünya yoktu. Dünya bu vadi ile sınırlıydı. Burada yaşayan herkes kördü. Ama duyma ve dokunma duyuları gelişmişti. Yüz ifadesinin yerini tonlama almıştı. Nunes onlara gökyüzünü ve bulutları anlattı. Ama ilgilenmediler. Kendi karanlık dünyalarında mutluydular. Kuşaklar boyu kör olan bu insanlar için normal buydu.
Yazar bize neyin normal olduğunu neyin olmadığını düşündürtmeye çalışıyor. Herkesin ortak olduğu durum mu normaldir? Farklı olmak kötü müdür? Farklı olan normal kabul edilenlere mi benzemelidir? Farklılıkta öğrenilecek şeyler olabilir mi? Farklı olana değer verilmemesi sıradanlığı yüceltmez mi?
Comments