Mimoza bir salaş meyhane. Altı masası on beş yirmi devamlı müşterisi var. Ressam Rasim de bunlardan biri. Öykü onun tarafından anlatılıyor. Bu meyhanede içki gramla veriliyor. Bir tek rakı, bir kadeh votka elli gram. Aslında buranın adı kimsesiz adamlar sığınağı olmalıydı der ressam. Bu kapıdan girince kalabalık ve sıcak bir ailede buluyordum kendimi. Ama dışarıya adımımı attığımda hemen kimsesiz oluveriyordum. Sonuçta burası bir sığınaktı diye tanımlar meyhaneyi. "Buradakiler kabul edilmek, anlaşılmak ve paylaşmak içiyorlardı", der. Kendisi de her akşam karısını ve çocuğunu evde bırakıp meyhaneye gelmekte, çok içmesin diye karısının verdiği az bir harçlıkla ancak elli gram votka içebilmekte fazlası için meyhaneciye borçlanmaktadır. Her akşam peçete kağıtlarına meyhane müdavimlerinin resimlerini yapar ve bunlar duvardaki panoda sergilenir. Kitapta bu resimler de var. Meyhanedeki akşamcıların öyküleri de. Bir meyhane tablosu çizilmiş.
Comments