
Nohut odanın içinden, bakla sofaya bile çıkmayan öyküler. Evlerin içindeki kasvet. Sevgisiz kimi alışkanlıklara dayanan ilişkiler. Kimi ilişkiler kopunca özgürlük sanılan boşluklar. Bir yastıkta geçmiş ama bir gönülde geçmemiş yılların boğuntusu. Terkedip giden babalar. Ölen annenin izlerini takip eden abla. Bahçede sardunyalar, menekşeler. Buzdolabında zeytinyağlılar, ayva reçeli, salatalık turşusu. Görüşürüz diye bitirilen ama yıllarca görüşülmeyen ayrılıklar. Evlerin hatta odaların içine hapsedilmiş belki kendilerini hapsetmiş kadınların öyküleri.
Melisa Kesmez geride bırakmalarin, vazgeçemerin hikayelerini yazan bir kadın yazar. Karekterleri de genellikle kadın. Bu kadınların genellikle ortak özelliği çocukluktan itibaren taşıdıkları kirilganliklari. Bunları o kadar temiz ve naif bir dille anlatıyor ki hüznün içinde huzur veriyor satırları