Aziz Nesin çok okuyan bir yazardı. Ölümünden sonra başucunda okunmayı bekleyen yüzlerce kitap bırakmıştı. Kitap konusundaki yorumlarını okuduğum kitaplar dosyasında saklardı. Vakıftaki dolabından dört klsör dolusu dosya çıktı. Bunlar kitap eleştirisi değil, onun bir okur olarak tuttuğu, kendi kişisel beğenisini, öznel görüşünü yansıtan notlardı. Uğur Mumcu’nun sakıncalı Piyade’sini acı acı gülerek okumuş, Pars Tuğlacı’nın Türkiye’de Sosyalim Tarihi kitabını satır satır eleştirmiş, Tektaş Ağaoğlu’nun Karanlıkta Oturma Özgürlüğü kitabında ciddi sözlermiş gibi gazetelerde yer alan bazı sözlerin altındaki gülünç ve saçma anlamların başarıyla ortaya koyduğunu söylüyor, B. Traven’in Pamuk İşçileri ‘nde pek göz doldurmadığını, yazarın başka kitaplarını okumak gerektiğini belirtiyor, DH Lawrence’in Lady Chatterley’in Sevgilisi romanının başkişisinin yazarın kendisi olduğunu düşünüyor. ‘’gençliğimde okumam gereken çok kitabı okuyamadım. Ama şimdi onları okuyunca, iyi ki gençliğimde okumadım, şimdi okudum da daha çok tadına varıyorum diye düşünüyorum . Gençliğimde okumuş olsaydım okuyup geçmiş olacak ve o romanları bildiğimi sanacaktım.Oysa bilmeyecektim’’ diyor. Daha onlarca kitap hakkında düşünceleri var.
Comments