Çoklarından düşüyor da bunca / Görmüyor gelip geçenler
Eğilip alıyorum / Solgun bir gül oluyor dokununca
Ya büyük şehirlerin birinde/ Geziniyor kalabalık duraklarda
Ya yurdun uzak bir yerinde / Kahva otel köşesinde
Nereye gitse bu akşam vakti / Ellerini ceplerine sokuyor
Sigaralar, kağıtlar / Arasından kayıyor usulca
Eğilip alıyorum kimse olmuyor / Solgun bir gül oluyor dokununca
Ya da yalnız bir kızın / Sildiği dudak boyasında
Eşiğinde yorgun gecenin / Başını yastıklara koyunca
Kimi de gün ortası yanıma sokuluyor / En çok da güz ayları ve yağmur yağınca
Alçalır ya bir bulut / O hüzün bulutunda
Uzanıp alıyorum kimse olmuyor/ Solgun bir gül oluyor dokununca
Ellerde, dudaklarda, ıssız yazılarda / Akşamları gerili ağlara takılıyor
Yaralı hayvanlar gibi soluyor/ Bunalıyor kaçıp gitmek istiyor
Yollar ya da anılar boyunca
Alıp alıp geliyorum uyumuyor bütün gece / kımıldıyor karanlıkta ne zaman dokunsam
Solgun bir gül oluyor dokununca
Kommentare